Żywotniki - Tuje

Żywotniki (Thuja) ze względu na swoja nazwę łacińską powszechnie nazywane są tujami. Rodzaj Thuja należy do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), obejmuje 6 gatunków, z których w Polsce powszechnie uprawia się trzy: żywotnik zachodni (Thuja occidentalis), żywotnik wschodni (Thuja orientalis), żywotnik olbrzymi (Thuja plicata). Tuje to zimozielone drzewa, rzadziej krzewy o stożkowej bądź kolumnowej koronie. Naturalnym siedliskiem żywotników jest Ameryka Północna (żywotnik zachodni, żywotnik olbrzymi) oraz Azja wschodnia (żywotnik wschodni, żywotnik koreański i żywotnik japoński).

Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis), dorasta do 5 - 20 m wysokości i nawet do 5 m szerokości.

Żywotnik wschodni (Thuja orientalis), o wielu pniach, osiąga do 15 m wysokości i 4 m szerokości.

Żywotnik olbrzymi (Thuja plicata), osiąga do 15 - 30 m wysokości. Okazy kilkusetletnie dorastają nawet do 50 m wysokości.

Żywotniki – tuje na skalniaki: żywotnik zachodni - odmiany `Danica`, `Hosen`, `Rheingold`, `Teddy`

żywotnik olbrzymi - odmiana `Copper Gold`, żywotnik wschodni - odmiany `Morgan`, `Aurea Nana`

Żywotniki – tuje na żywopłoty: żywotnik olbrzymi - odmiany `Danica`, `Globosa`. `Golden Globe` , `Hoseri`, `Hoveyi`, `Wagneri`, `Woodwardii`, `Yellow Ribbon` `Zebrine`, żywotnik zachodni - odmiany `Aurescens`, `Brabant`, `Coliumna`, `Europe Gold`, `Holmstrup`, `Smaragd`, `Sunkist`, `Wareana Lutescens`. Mogą być to odmiany o koronach kulistych, stożkowatych, wysokie lub niskie, o różnym kolorze igieł. Ze względu na dekoracyjny wygląd, małe wymagania oraz mrozoodporność, żywotniki są często stosowane w ogrodach ozdobnych. Mimo że nie kwitną to swoją popularność zawdzięczają zimotrwałości, dekoracyjnemu wyglądowi oraz niezbyt wygórowanym wymaganiom siedliskowym, a także łatwej pielęgnacji, szybkiemu wzrostowi oraz  odporności na szkodniki i choroby. Tuje najlepiej rosną na miejscach słonecznych i pół cienistych. W cieniu rosną słabo, a odmiany o żółtych łuskach nie wybarwiają się. Żywotnik zachodni lubi gleby piaszczysto-gliniaste, wapienne i dobrze znosi cięcie. Żywotnik wschodni i olbrzymi wolą gleby lekko kwaśne oraz są wrażliwe na upały i suszę. Gleba dla żywotników powinna być żyzna, przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna. Tuje posadzone na glebach zbyt suchych i ubogich w składniki pokarmowe zrzucają zbrązowiałe łuski. Rośliny kupione w pojemnikach a najlepiej w balotach można sadzić przez cały sezon - od wiosny do jesieni.

 

Więcej na następnej stronie...



W czasie suszy tuje należy podlewać obficie raz w tygodniu (rano lub wieczorem). Podczas podlewania należy unikać zraszania pędów. Na jesieni, przed nastaniem mrozów wymagają obfitego podlewania przed zimą. Pierwsze nawożenie żywotników należy wykonać na początku maja, a ponowne na początku lipca. Można stosować uniwersalny nawóz wieloskładnikowy (Azofoska lub Polifoska) lub specjalny nawóz do roślin iglastych. Najlepiej wybrać nawóz wolno działający (Osmocote). Jesienią (wrzesień - październik) warto zastosować nawozy fosforowe i potasowe, które przygotują roślinę do nadchodzącej zimy. Aby ograniczyć parowanie wody i zahamować rozwój chwastów warto wokół roślin rozłożyć kilkucentymetrową warstwę kory sosnowej, która będzie także ochroną przed niską temperaturą w zimie. Mrozoodporność zależy od gatunku i odmiany żywotnika. Żywotnik olbrzymi jest w pełni mrozoodporny. Żywotnik zachodni  może lekko przemarzać na otwartych przestrzeniach, żywotnik wschodni jest bardziej wrażliwy, a młode okazy należy okrywać agrowłókniną. Często po zimie rośliny usychają z braku dostępu do wody (zamarznięta gleba), a nie jak niektórzy sądzą, że przemarzają. Kiedy w środku zimy jest odwilż warto je podlać – roślina jest zimozielona i nie przechodzi w stan snu zimowego – jak niektórzy sądzą.

O innych problemach w ogrodzie i jak je rozwiązać dowiecie się w następnych Poradach Ogrodnika Jerżyka.

Z ogrodniczym pozdrowieniem, Ogrodnik Jerżyk 694-813-