
W 1365 r. Świętosław z Wilkowa zapisał w Graduale Plocensis przed łacińskimi hymnami jedną strofę w rodzimej mowie.
Krystus zmartwychwstał je,
Ludu przykład dał je,
Eż nam z martwych wstaci
Z Bogiem krolowaci. Kyrie [eleison].
Uwspółcześniona wersja tej pieśni, do dziś śpiewana w naszych kościołach, brzmi następująco:
1. Chrystus zmartwychwstan jest,
nam na przykład dan jest;
iż mamy zmartwychpowstać,
z Panem Bogiem królować,
Alleluja!
2. Leżał trzy dni w grobie,
dał bok przebić sobie;
bok, ręce, nogi obie,
na zbawienie tobie,
Alleluja!
3. Trzy Maryje poszły,
drogie maści niosły,
chciały Chrysta pomazać,
Jemu cześć i chwałę dać,
Alleluja!
4. Gdy na drodze były,
tak sobie mówiły:
Jest tam kamień niemały;
a kto nam go odwali,
Alleluja!
5. Powiedz nam Maryja,
gdzieś Pana widziała?
Widziałam Go po męce,
trzymał chorągiew w ręce,
Alleluja!
6. Gdy nad grobem stały,
rzekł im Anioł biały:
Nie bójcie się dziewice,
ujrzycie Boże Lice,
Alleluja!
7. Jezusa szukacie?
Tu Go nie znajdziecie;
wstałci z martwych, tu Go nie,
tylko Jego odzienie
Alleluja!
8. Łukasz z Kleofasem,
obaj jednym czasem
szli do miasteczka Emaus,
spotkałci ich Pan Jezus,
Alleluja!
9. Bądźmy więc weseli,
jako w niebie Anieli;
czegośmy pożądali,
tegośmy doczekali,
Alleluja!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie