75 lat temu - Trzebnica liczyła ok. 8,5 tys. mieszkańców. W mieście były 2 apteki, 7 lekarzy, 6 dentystów, w tym technicy dentystyczni, 4 weterynarzy, 6 adwokatów. Działały też 2 zakłady kąpielowe (łaźnie), 3 instytucje bankowe, 1 kolektura, 2 kapele muzyczne,3 firmy budowlane, 3 przedsiębiorstwa dekarskie, 2 cegielnie, 1 cementownia, 2 farbiarnie, 3 wytwórnie wody mineralnej, 3 młyny, 1 browar, 1 mleczarnia (jedna z trzech na Śląsku, produkująca na wielką skalę sery. Dziennie wytwarzała 7,5 t sera.) spółdzielnia jajczarska (skupowała 2,5 mln sztuk jaj rocznie) 2 instytucje spedytorskie, 2 introligatornie, 1 drukarnia, fabryczka papierosów i 3 wytwórnie maszyn rolniczych.
W rzemiośle trzebnickim pracowało 12 piekarzy, 16 rzeźników, 1 rzeźnia zajmowała się ubojem koni. Najwięcej było szewców - 36,. krawcowych - 28 i krawców - 17. Dalej było16 stolarzy, 5 kołodziejów, 4 bednarzy, 7 siodlarzy i tapicerów, 2 jubilerów i optyków, 4 zegarmistrzów, 3 fotografów, 7 fryzjerów, 7 malarzy, 4 zdunów, 2 kominiarzy, 6 kowali, 3 blacharzy, 4 ślusarzy, 2 kamieniarzy,1 brukarz. Były też 3 pracownie kuśnierskie oraz 1warsztat tokarski i 1 szklarski. Działali również producenci:1 fabrykant mydła, 1 wytwórca sitek, rzeszot i przetaków, 1 wytwórca kafli, 1 producent siatki drucianej,1 wytwórca szczotek i 2 producentów wozów konnych. Poza tym było10 zakładów ogrodniczych i 3 szkółki leśne.
Miasto posiadało 14 restauracji, 2 winiarnie, 3 piwiarnie, 5 cukierni, 3 sklepy z wyrobami czekoladowymi, 28 sklepów z artykułami kolonialnymi, 12 sklepów mięsnych, 1 z podrobami wieprzowymi, 2 rybne, 8 sklepów z produktami różnorodnymi, 4 drogerie, 9 sklepów z konfekcją i z metrażem, 3 ze szkłem i porcelaną, 4 sklepy papiernicze i księgarnie, 1 z instrumentami muzycznymi, 6 sklepów galanteryjnych, 2 z wyrobami skórzanymi, 1 sklep z rowerami i samochodami, 5 ze zbożem, 5 sklepów ze snopowiązałkami do zboża,
4 z wyrobami żelaznymi i stalowymi, 3 z nawozami sztucznymi i 4 sklepy z węglem
Powyższe dane statystyczne o rzemiośle i handlu w Trzebnicy pod koniec lat trzydziestych XX w. wskazują, że głównym źródłem utrzymania mieszkańców była praca w drobnych warsztatach rzemieślniczych i handlu. Niewielu trzebniczan było zatrudnionych w komunikacji, wolnych zawodach i służbie publicznej. Rzemiosło i handel nastawione były nie tylko na zaopatrzenie mieszkańców miasta, ale również powiatu.
Aplikacja nowagazeta.pl
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Komentarze opinie