PORADY WETERYNARZA - Opieka nad seniorem

Opieka nad seniorem wymaga od właściciela zwierzęcia większego zaangażowania i cierpliwości. Zmiany dotyczące funkcji poznawczych oraz pogorszenie koncentracji mają wpływ na relację opiekun – pies. Z upływem czasu opiekunom wydaje się, że zwierzę zapomina wszystkich komend lub staje się uparte i nieusłuchane. Bardzo często z tych powodów opiekunowie starszych psów porzucają pracę z psem. Fakt, że zwierze ma problem z koncentracją nie powinno wpłynąć na jego szkolenie. Wprost przeciwnie, dla prawidłowego funkcjonowania psa starszego ważna jest regularna stymulacja umysłowa, jednak wymaga ona od właściciela cierpliwości i czasu. Zajęcia powinny być podzielone na krótkie sesje, tak by nadmiernie nie męczyć psa, a podtrzymywać jego aktywność i koncentrację.

Kolejno zmiany dotkliwie dają znaki również w przypadku aktywności fizycznej.

Seniorom towarzyszą choroby układu ruchu, co w konsekwencji manifestuje się ograniczoną ruchomością, zmianami napięcia mięśniowego, narastającymi problemami ze zwyrodnieniami stawów.

Przykre objawy związane z aktywnością nie powinny mieć wpływu na pozbawienie zwierzęcia ruchu, ponieważ to może doprowadzić do pogłębienia się dolegliwości. Bezczynność i bezruch niosą za sobą osłabienie mięśni oraz nasilenie bólu związanego ze sztywnością stawów. Celem aktywności fizycznej seniorów jest zmniejszenie odczuwania bólu, utrzymanie masy mięśniowej, siły mięśniowej i bardzo często redukcję masy ciała. Zwierzę, które odczuwa ból, instynktownie zaczyna się oszczędzać, a opiekun w dobrej wierze pozwala na ograniczenie aktywności, co prowadzi do błędnego koła. Aktywność fizyczna prowadzi do wytworzenia endogennych opioidów, dzięki czemu uzyskujemy efekt przeciwbólowy. Spokojne spacery, najlepiej na różnorodnym podłożu (wysoka trawa, śnieg, piasek, woda), a także bieganie truchtem, dają bardzo dobry efekt. Jedną z najlepszych form ruchu dla psów obarczonych schorzeniami układu ruchu jest pływanie

Więcej na następnej stronie...



Psy obarczone problemami związanymi z układem ruchu powinny przebywać w ciepłych, suchych pomieszczeniach; legowisko powinno być miękkie i ciepłe. Warto rozważyć zastosowanie miękkiego legowiska, np. z termoforami, aby w zimne dni zapewnić ciepło. Jeżeli pies ma problemy z poruszaniem się, warto przemyśleć zastosowanie mat antypoślizgowych, aby uniknąć ryzyka ewentualnych urazów związanych z upadkami.

Psy, jeżeli tylko czują się dobrze i w danym momencie są wolne od dotkliwych objawów starzenia się, chcą "żyć pełnią życia". Z jednej strony nie powinniśmy ograniczać ich aktywności, z drugiej zaś powinniśmy wyprzedzać pewne fakty. Najczęściej problemy dotyczą spacerów i spotkań z innymi psami. Kiedy zwierzak czuje się dobrze, podczas zabawy z innymi psami nie zdradza żadnych niepokojących objawów. Efekty nadmiernej aktywności widoczne są po czasie, w postaci bólu i problemów z poruszaniem się. Aby takiej sytuacji uniknąć, należy odwołać się do zdrowego rozsądku i planowania. Aktywność fizyczna jak najbardziej jest wskazana, tak jak zostało wspomniane, jednakże w przypadku chorych pacjentów zdecydowanie unikamy forsownej zabawy

lek.wet. Ewa Okręglicka

Gabinet Weterynaryjny w Trzebnicy