Praktyki zawodowe z sjestą

Po miesięcznym pobycie we włoskim mieście akademickim Forli mają dużo wspomnień. Podkreślają, że gospodarze bardzo ich chwalili, że byli jedną z lepszych grup cudzoziemców.

Jeszcze w Polsce, zanim wyjechali, ukończyli niezbędne kursy: dwudniowy tzw. kulturowy, czyli poznawanie włoskiego savoir vivre`u i zwyczajów, żeby umieli się znaleźć w nieco odmiennej od naszej kulturze oraz trzydziestogodzinny języka angielskiego. Później jeszcze tylko odprawa z organizatorami i rodzicami, i 16,5-godzinna podróż  z króciutkimi postojami do Włoch.

Na miejscu dostali opiekuna, pokój w hostelu i dzień na odpoczynek. Mieszkali razem w jednym miescu, a ponieważ mieli sami przygotowywać sobie posiłki, więc prowadzili wspólne gospodarstwo.

Na drugi dzień wraz z koordynatorem zapoznali się ze swoimi nowymi miejscami pracy. Praktyki mieli w pięciu firmach.  Jak twierdzą, bardzo szybko przyzwyczaili się do stylu pracy Włochów. - Tam obowiązuje zasada, że wydajnie pracuje się od rana do godziny 12. Później sjesta, a po sjeście do pracy wracają tylko najwytrwalsi.

Arkadiusz Cieśla i Patryk Pręczek zajmowali się digitalizacją, czyli zamianą z formy papierowej na cyfrową dokumentów w firmie Una-Cita.

- Ja pracowałem w firmie, która prowadziła promocję różnych przedsiębiorstw – mówi Maciej Jasiński. – Oni chcieli nawiązać współpracę z polskimi parkami narodowymi, żeby rozpropagować je w swoim katalogi. Naszym zadaniem było wyszukanie adresów do parków i wysłanie do nich mailów intencyjnych. Treść dostawaliśmy po angielsku i tłumaczyliśmy na polski. Wysłałem ofertę do 23 dyrekcji parków, ale odpowiedziało tylko kilku.

- Ja pracowałem w firmie Ecosphera i zajmowałem się odświeżeniem ich strony internetowej, tzn.  projektowałem od nowa. Niestety, przez miesiąc nie udało mi się skończyć pracy - powiedział Karol Świderski.

Podobne zadnie mieli Jakub Dębkowski i Maciej Kamiński, którzy pracowali pracowali w firmie Wiki Gaia. Ich zadaniem było zaprojektowanie dwóch stron. Kamil Smolarek pracował w firmie, która digitalizowała m.in. zbiory biblioteczne: - Moim zadaniem była obróbka zdjęć, filmów i dźwięków. Usuwałem szumy i uszkodzenia z plików, a następnie umieszczałem je na stronie internetowej.

 - W tym wyjeździe nie chodziło stricte o pracę informatyków, tylko o poznanie kultury Włoch, i obyczajów mieszkańców, a także nawiązanie kontaktów. Nasi praktykanci musieli nauczyć się współżycia i współpracy w grupie, bo pojechali tam bez specjalnej opieki; musieli więc nauczyć się planować wydatki, przygotowywać posiłki, sprzątać pokoje. Wszystko to musieli nauczyć się robić razem, a więc musieli się zintegrować. To był główny cel tego projektu. Praca zawodowa została na drugim planie - powiedział nam kierownik szkolenia zawodowego w szkole Adam Domaradzki.

Praktyki zorganizowała fundacja Semper Avanti. Szkoła już w ubiegłym roku nawiązała współpracę   ze stowarzyszeniem, które zajmuje się przygotowywaniem aplikacji do projektu "Uczenie się przez całe życie – Leonardo da Vinci Mobilności". Wspólnie napisany projekt zdobył uznanie komisji i szkoła otrzymała pieniądze na udział w projekcie.

Trzebniczanie dostali do wyboru trzy kraje: Niemcy, Włochy, Bułgaria. – Ostatecznie, po burzy mózgów i wielu dyskusjach wybraliśmy słoneczną Italię. Rzecz w tym, że do Niemiec jest blisko. Wiele osób może tam pojechać, jeśli nie do szkoły lub do pracy, ot choćby na weekendowy wyjazd "za miasto". Natomiast na wyjazd do Włoch to już wyprawa.