Czym cieszy się Bóg?

Pośrednictwo Mojżesza

Już w raju, po grzechu pierwszych ludzi, Bóg zapowiedział wyzwolenie człowieka z mocy zła. Uczynić to miał jedyny Pośrednik między Bogiem a ludźmi – Jezus Chrystus (Bóg-Człowiek). Zanim jednak do tego doszło, Bóg objawiał siebie w narodzie wybranym. Żydzi mieli poprzez lepsze poznanie Boga przekazać światu Jego orędzie. Dlatego Bóg posyłał im patriarchów i proroków, którzy mieli pomagać w przyjmowaniu prawdziwej wiary. Nie była to łatwa misja. Przykładem może być wędrówka ludu Bożego przez pustynię pod wodzą Mojżesza, który musiał często wstawiać się do Boga za tym narodem. Bóg jednak nigdy nie miał na celu zniszczenie ludu, który nie wypełniał Bożego Prawa. Chciał jedynie go wychowywać, a jeśli sugerował Mojżeszowi, że ukarze ten lud, to jedynie po to, aby jeszcze bardziej przybliżyć mu Swoje miłosierdzie. Przecież po to Bóg wyprowadził Żydów z niewoli egipskiej, aby obdarować ich ziemią "mlekiem i miodem płynącą". Ludzie bowiem już na samą myśl o karze, czy nieszczęściu szukają bardziej Boga, szukają lepszej drogi życia – "jak trwoga, to do Boga". Bóg, jako wspaniały pedagog pomaga we właściwym rozwoju człowieka.

 

Pośrednictwo Jezusa

Św. Paweł w Liście do Tymoteusza (1,12-17) informuje go o swojej grzesznej przeszłości, ale także i o tym, że działał wtedy "z nieświadomości". Dlatego w rezultacie dostąpił Bożego miłosierdzia. Oświecony przez Jezusa Chrystusa obrał całkiem nową drogę życia: z prześladowcy chrześcijan stał się najgorliwszym apostołem, oddając w konsekwencji życie za wiarę w Boga. Naucza również, że Jezus przyszedł na świat po to, aby zbawić wszystkich ludzi. Żydzi bowiem byli przekonani o tym, że Bóg Jahwe jest tylko ich Bogiem, a wszystkich innych uważali za obcych, za grzeszników. Dlatego myślą przewodnią, jaką ukazuje Liturgia Słowa przyszłej niedzieli jest radość Boga z nawrócenia każdego człowieka. Ewangelista św. Łukasz w przypowieściach Jezusa o zgubionej owcy czy drachmie (15,1-10) oraz o synu marnotrawnym (15,11-32) chce przemówić do Żydów, którzy uważali za grzeszników nie tylko tych, którzy prowadzili niemoralne życie, ale także tych, którzy należeli do kategorii ludzi stojących poza nawiasem ludu wybranego (np. celników). Dzięki ofierze Jezusa wszyscy są obdarowani Bożym życiem. Trzeba się "weselić i cieszyć" z każdego, który "był umarły, a ożył; zaginął, a odnalazł się".  Pierwszym, który się z tego cieszy jest na pewno sam Bóg.