Działać rozumnie

Synaj a Syjon

Nauka Starego Testamentu utożsamia często pokorę z ubóstwem, natomiast bogactwo z pychą i egoizmem. Nie jest jednak tak oczywiste. Przez takie uproszczenie Słowo Boże chce jedynie ukazać wielkie niebezpieczeństwo jakie grozi człowiekowi, który wszystko opiera na wartościach materialnych. Również podejście do Boga jest traktowane różnie przed przyjściem Jezusa i po Jego zmartwychwstaniu. Stary Testament ukazywał Boga strasznego, groźnego, objawionego na górze Synaj, której samo dotknięcie groziło śmiercią. Natomiast góra Syjon będzie miejscem spotkania z Bogiem – będzie to spotkanie radosne, pełne światła i piękna. Te różnice są charakterystyczne dla mentalności ludzi żyjących w czasach proroków.

 

Wielkość z Chrystusem

Mądrość i roztropność to cechy, które pomagają właściwie poznawać świat i siebie samego. Tekst Ewangelii najbliższej niedzieli (Łk 14,7-14) poucza, jakie znaczenie w codziennym życiu ma pokora serca. Przypowieść Jezusa o pierwszych miejscach na uczcie ukazuje nie tylko brak szacunku wobec gospodarza (zapraszającego), ale jest także nieroztropnością wobec innych uczestników spotkania. Dzięki pokorze człowiek jest w stanie poznać obiektywną wartość swojej osoby, ukształtować ją na obraz i podobieństwo Boże, a przy tym pozbyć się wszelkich braków i uchybień. W Kościele, tak naprawdę, też nie ma pierwszych i ostatnich miejsc. Są jedynie miejsca właściwe dla każdego człowieka; każdy ma swoje konkretne zadanie do wykonania – swoje powołanie życiowe. Trzeba jedynie z mądrością je odkrywać i realizować. Dlatego wielkim brakiem rozsądku jest zamknąć się na działanie Boga, który w ostatecznym rozrachunku przygarnie do siebie jedynie tych, którzy postępowali w sposób godny człowieka, którzy działali rozumnie.