Wszyscy powinni być ŚWIĘCI

Droga ku Bogu

Od samego początku wybrania nazwani jesteśmy dziećmi Bożymi. Miłość Ojca ku ludziom budzi podziw. Warunkiem osiągnięcia takiego zjednoczenia z Bogiem jest nowe narodzenie, czyli chrzest z wody i Ducha Świętego. Narodzenie jest jakby bezpośrednim następstwem wiary. Tym samym, to nasza wiara sprawia, czy rodzimy się w Jezusie Chrystusie. Natomiast Duch Święty uzdalnia nas do rozwijania swojej wiary, przez którą jeszcze bardziej zbliżamy się do Boga. Ewangeliczne błogosławieństwa (Mt 5,1-16) są jakby stopniami, po których wchodzimy do Królestwa Bożego. Naśladujemy przez to Świętych i Błogosławionych. Skoro oni potrafili wprowadzić w swoje życie błogosławieństwa, i stali się "solą ziemi i światłem świata", to my również możemy to osiągnąć. Dlatego w Uroczystość Wszystkich Świętych prosimy tych, którzy osiągnęli już pełnię Zbawienia o wstawiennictwo u Boga dla nas wędrujących jeszcze po drogach ziemskiego królestwa.

 

Oczekiwanie na pełnię zbawienia

Wielu z tych, którzy odeszli z tego świata oczekuje jeszcze na pełnię Zbawienia. Wierzymy przecież w prawdę o istnieniu czyśćca objawioną przez Boga i podawaną przez Kościół. Potwierdzamy to w Wyznaniu Wiary. Na mocy chrztu św. tworzymy Mistyczne Ciało Chrystusa. Modlimy się więc za tę cząstkę Kościoła, która jest pomiędzy tym, a tamtym życiem.  Prawda ta wyrażona jest w Katechizmie Kościoła Katolickiego, że: "nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami" (958). Ważną konsekwencją troski o zmarłych jest także myśl o własnej śmierci. Ona nikogo nie ominie. Dla wszystkich jest bramą do życia wiecznego z Bogiem (albo daleko od Niego, w razie braku wiary w czasie życia na ziemi). Dlatego ważne jest, aby nasze życie miało charakter soli i światła (o których mówił Jezus w zakończeniu nauki o błogosławionych, czyli szczęśliwych). Jest to ważne przesłanie z racji kończącego się Roku Wiary z jego hasłem, abyśmy byli solą ziemi.