Odeszli od nas...

Ks. Stanisław Moździerz, salwatorianin

Odszedł do Pana w poniedziałek 17 grudnia 2012 r. Urodził się w 1936 r. Czyszkach k. Lwowa. Na Ziemię Trzebnicką przybył zaraz po wojnie, wraz z falą Pionierów. Jako młody chłopiec korzystał z darów wielkich kapłanów i wychowawców: ks. dziekana Wawrzyńca Bochenka i twórcy trzebnickiego chóru - ks. Grzegorza Czecha. Pod wpływem ich gorliwej posługi rozpoczął w 1953 r. nowicjat w Zgromadzeniu Salwatorianów w Bagnie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1962 r. z rąk ks. kard. Bolesława Kominka.

Ks. Moździerz był bardzo znany i lubiany, szczególnie przez starszych mieszkańców Trzebnicy i okolic. Współpracował blisko z śp. ks. prof. Antonim Kiełbasą. Był proboszczem m.in w następujących parafiach archidiecezji wrocławskiej: w Bagnie, Dobroszycach, Siekierowicach. Pozostawił wiele materialnych śladów swojej obecności: wybudował kościół i plebanię w Siekierowicach, kaplicę w Sadkowie (pow. oleśnicki) oraz w Brzeźnie. Utworzył siedem punktów katechetycznych. Ostatnio przebywał jako emeryt we wspólnocie zakonnej w Dobroszycach.

Andrzej Kędzierski, nauczyciel z powołania

Andrzeja Kędzierskiego w Trzebnicy znali wszyscy. Był postacią barwną, rzec można charyzmatyczną. Niósł wszystkim, którzy się z Nim stykali przesłanie radości i piękna, wypływające z uprawiania sportu. Trzebnica była Jego miastem rodzinnym. Należał do pokolenia urodzonych tutaj zaraz po wojnie. Maturę zdawał w trzebnickim Liceum Ogólnokształcącym w 1963 r. Całe swe życie poświęcił propagowaniu sportu. Uczył wychowania fizycznego w trzebnickich szkołach, ale poza tym: trenował, organizował, sędziował, prowadził zawody. Był wielkim przyjacielem trzebnickiej Gaudii, wspaniałym spikerem jej wielu spotkań. Od wielu lat był głównym sędzią Trzebnickich Biegów Sylwestrowych, tych dla dzieci i młodzieży, jak i biegów głównych.

Wszystko co czynił, robił z olbrzymią pasją i zaangażowaniem. Był wielkim źródłem energii. Zawsze znakomicie zorganizowany, umiał odnaleźć w kulturze fizycznej piękno i dramaturgię. Sport był dla Niego sprawą wielką, zawsze  realizował maksymę "wygrywać bez pychy, przegrywać bez urazy" . Wszystkie te działania zjednywały Mu sympatię otoczenia, szczególnie uczniów i wychowanków.

 

Ks. Władysław Węglarz SDS, 1950-2012

21 grudnia w trzebnickim szpitalu zmarł salwatorianin ks. Władysław Węglarz. W latach 80. XX w. związany swą posługą duszpasterską z parafią św. Jadwigi w Trzebnicy.

Ks. Władysław Węglarz urodził się dnia 22 września 1950 roku w miejscowości Półrzeczki w powiecie limanowskim, w Beskidzie Wyspowym. W siódmym roku życia zaczął uczęszczać do szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości. We wrześniu 1964 roku zamieszkał w domu zakonnym Towarzystwa Boskiego Zbawiciela w Krakowie-Zakrzówku.  Święcenia kapłańskie przyjął  w 1973 r. Z dniem 22 grudnia 1980 roku został przeniesiony do trzebnickiej wspólnoty. Realizował tam obowiązki katechety. Równolegle finalizował pracę magisterską  "Ludność katolicka parafii Bagno w latach 1766-1874", napisaną pod kierunkiem prof. dra Zygmunta Sułowskiego, którą obronił w czerwcu następnego roku, uzyskując tytuł magistra historii - specjalizacja archiwalna i ogólnohistoryczna. W tym czasie otrzymał pozwolenie na rozpoczęcie studiów doktoranckich z zakresu historii na KUL-u. Działalność naukową łączył z posługą duszpasterską w Trzebnicy.

Był człowiekiem otwartym, radosnym, życzliwym i odważnie myślącym. Jego wiara z jednej strony ciągle szukała zrozumienia, a z drugiej była ufna, jak na górala przystało.

 

Ks. Marian Madlewski

7 stycznia w wieku 78 lat odszedł do Pana ks. Marian Madlewski SDS. Urodził  się 26 września 1934 w Czaplach Wielkich k. Miechowa. Pierwszą profesję złożył 15 sierpnia 1953 r. w Bagnie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1960 w Bagnie z rąk ks. bpa Andrzeja Wronki.

Od 1961 roku  podjął obowiązki wikariusza  parafii salwatoriańskiej w Trzebnicy. W 1966 r. został  konsultorem trzebnickiego domu zakonnego. Potem pracował w Gorzowie Wlkp., Krzyżu i Mikołowie. W 1972 r. powrócił do Trzebnicy, został przełożonym domu  zakonnego. W  następnym roku mianowano go konsultorem ds. apostolatu w prowincji polskiej salwatorianów. Następnie pracował w Trzebini,  a od  2002 roku w parafii pw. NMP Królowej Świata w Bielsku-Białej.

 

Ks. Jan Blokesz

8 lutego 2013 r. zmarł salwatorianin ks. Jan Blokesz. Pochodził z ziemi rybnicko-wodzisławskiej, bogatej w po­kłady węgla. Urodził się w Radlinie, w dniu 8 lutego 1928 r. w rodzinie Feliksa, pracownika kopalni Emma i Anny z domu Gąsior. Jan Blokesz wzrastał w gronie licznego rodzeństwa, w rodzinie zachowującej religijne i narodowe tradycje. Edukację podstawową rozpoczął w siedmioklasowej szkole w Obszarach w 1935 r., a zakończył ją w okresie okupacji niemieckiej.

Po pięciu latach pobytu w Bagnie przeniósł się dnia 30 czerwca 1986 r. do domu zakonnego w Trzebnicy, by uczestni­czyć w pracy duszpasterskiej w parafii pw. św. Bartłomieja i św. Jadwigi.  Przez ponad dwadzieścia lat codziennie dojeżdżał wcześnie rano z Mszą św. do kaplicy św. Izydora w klasztorze sióstr boromeuszek w Małuszynie. Przez 13 lat obsługiwał kościół filialny pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Rzepotowicach, w którym podjął szereg ważnych i potrzebnych inwestycji, za pieniądze zarobione w czasie wakacyjnych zastępstw w Niemczech. Ludzie bardzo go cenili za jego gorliwość duszpasterską i zaangażowanie w upiększanie  ich świątyni. Wierni przychodzący do bazyliki znali Go przede wszystkim jako spowiednika gorliwego i wytrwałego, pełniącego stały dyżur w konfesjonale.

Od 21 listopada 2012 r. ks. Jan przebywał w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym sióstr boromeuszek w klasztorze w Trzebnicy. Zmarł w dniu swoich  85 urodzin, 8 lutego 2013 roku.

 

 Mieczysław Morawa

W piątek 5 kwietnia zmarł w wieku 77 lat Mieczysław Morawa. Był długoletnim współpracownikiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Trzebnickiej. Posiadał bardzo bogatą wiedzę o dziejach naszej ziemi w okresie międzywojennym i w latach II wojny światowej. Pomagał w identyfikowaniu starych zdjęć i dokumentów. Wygłaszał także prelekcje w ramach Spotkań Czwartkowych TMZT. Na podstawie zebranych przez Niego materiałów, szczególnie pamiętników niemieckich mieszkańców Trzebnicy, Władysław Ruszkiewicz napisał artykuł o trzebnickim styczniu 1945 r., który opublikowaliśmy w NOWej (nr 4 i 5 /2013).

Profesor Jerzy Rozpędowski

Był to jeden z najwybitniejszych współczesnych naukowców, którzy przyczynili się do poznania dziejów dawnej Trzebnicy, a szczególnie cysterskiego kościoła i klasztoru należał wrocławski architekt, konserwator zabytków, wykładowca akademicki prof. Jerzy Rozpędowski. W latach 80. XX wieku stał na czele zespołu, który przeprowadził gruntowne badania miejsc związanych z fundacją św. Jadwigi i jej małżonka - księcia Henryka Brodatego.

Jerzy Rozpędowski urodził się  w 1929 r. w Czernawczycach, w powiecie brzeskim, województwa poleskiego. Jego kariera naukowa związana była z polskim Wrocławiem. Był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (1956) i do 2005 r. pracownikiem naukowym tej uczelni, m.in. kierował Zakładem Architektury Współczesnej,  Instytutem Historii Architektury, Sztuki i Techniki. Pełnił także funkcję architekta miejskiego w Urzędzie Miasta Wrocławia. W latach 1982 – 1984 prof. Rozpędowski prowadził prace badawcze w Trzebnicy. Ich efekty zostały opisane, m. in. w artykule "Kościół cysterek w Trzebnicy", zamieszczonym w pierwszym zeszycie Brzasku (1983). Także w monumentalnym Atlasie Historycznym Miast Polskich, w zeszycie poświęconym Trzebnicy, znalazł się  artykuł Profesora zatytułowany "Opactwo Pań Cysterek w Trzebnicy" . W swoich badaniach prof. Jerzy Rozpędowski ściśle współpracował z trzebnickimi kustoszami bazyliki, szczególnie z ks. dziekanem Wawrzyńcem Bochenkiem i ks. Antonim Kiełbasą. Odkryte w trakcie badań detale dawnej świątyni zapoczątkowały urządzenie specjalnej ekspozycji (lapidarium) w krypcie św. Bartłomieja.

Prof. dr hab. inż. arch. Jerzy Rozpędowski zmarł w wieku 83 lat, 21 września 2012 r. we Wrocławiu. Jego grób znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ul. Bujwida.

 

Ks. Jerzy Sienkiewicz

W poniedziałek, 30 września mieszkańcy Trzebnicy pożegnali zmarłego cztery dni wcześniej księdza dr. Jerzego Sienkiewicza, wielkiego czciciela św. Jadwigi i miłośnika muzyki kościelnej.

Ksiądz dr Jerzy Leonard Sienkiewicz urodził się 19 kwietnia 1949 r. w Łokaczu Małym k. Krzyża Wielkopolskiego. Od najmłodszych lat interesował się muzyką, już jako uczeń liceum rozpoczął grę na organach w kościele parafialnym w Krzyżu.

Od 1967 r. kształcił się w salwatoriańskim Seminarium Duchownym w Bagnie. Święcenia kapłańskie przyjął w Trzebini w 1974 r. Pracę duszpasterską prowadził w Obornikach Śląskich, gdzie w 1984 r. utworzył chór parafialny, a także w Bagnie (prowadził tam chór kleryków) oraz przez ponad 20 lat w Trzebnicy - od 1988 do 2011 roku kierował Chórem Świętej Jadwigi. Ostatnie lata życia spędził we wspólnocie salwatoriańskiej w Zakopanem.

W czasie pracy z chórem trzebnickiej bazyliki zawsze podkreślał, że jest kontynuatorem dzieła swych wielkich poprzedników: ks. dziekana Wawrzyńca Bochenka oraz ks. Grzegorza Czecha. Chór św. Jadwigi pod Jego batutą miał wiele osiągnięć i prestiżowych występów. Coroczną tradycją stały się koncerty kolędowe w Trzebnicy i okolicznych miejscowościach. Z okazji 60 – lecia istnienia trzebnickiego chóru ks. Jerzy Sienkiewicz wydał małą monografię zespołu, przygotował także artykuł na ten temat, który ukazał się w XV – XVI numerze Brzasku z 2009 roku. Przypomnieć warto, że był także kompozytorem pieśni " Trzebnico nasza zielona", do której słowa napisał Jerzy Bogdan Kos.

Szczególną zasługą Zmarłego Kapłana jest wydana w 2003 r. książka "Św. Jadwiga Śląska w modlitwach i pieśniach", gromadząca teksty i nuty powstałe od XIII w. do czasów współczesnych, w trzech językach: polskim, niemieckim i czeskim.

W naszej pamięci Ksiądz Jerzy pozostanie jako człowiek życzliwy i przyjazny, dzielący się z bliźnimi danymi Mu od Boga talentami.