Klauzule abuzywne w umowie pożyczki

Stale rosnące grono firm pożyczkowych, a tym samym wciąż rosnąca konkurencja między nimi sprawia, że dziś pożyczkę może otrzymać każdy z nas, wystarczy mieć przy sobie dowód osobisty. Coraz mniej firm oceniając wniosek kredytowy pyta o wysokość uzyskiwanych dochodów. Wniosek o udzielenie finansowania możemy wypełnić i przesłać przez Internet, a decyzję o przyznaniu pożyczki otrzymujemy także drogą internetową. Owa łatwość w uzyskiwaniu pożyczek sprawia, że coraz częściej sięgamy po pożyczkę, coraz mocniej się zadłużamy, coraz częściej dotykają nas też problemy związane ze spłatą zadłużenia. Jednym ze sposób na minimalizowanie szans ich wystąpienia jest analiza umowy i zawartych w niej zapisów pod kątem klauzul abuzywnych – niedozwolonych.

Czym są klauzule niedozwolone?

Klauzula niedozwolona to nic innego jak zapis umowy, który narusza prawa konsumenta lub zasadę równości stosunku stron umowy. Informacje o klauzulach abuzywnych znaleźć możemy w Kodeksie cywilnym, niemniej jest to dość wąska lista. Głównie dlatego, że lista klauzul niedozwolonych jest wciąż otwartym zbiorem, do którego wciąż dodaje się nowe obostrzenia. Aktualną listę klauzul abuzywnych znaleźć można na stronie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W myśl za powyższym, każdy z nas może dochodzić swoich praw wnioskując do sądu o uznanie poszczególnych zapisów swojej umowy za klauzulę niedozwoloną. To właśnie sąd decyduje o zaliczeniu kolejnego postanowienia do grona klauzul niedozwolonych.

Przykłady klauzul niedozwolonych

Nie sposób wymienić wszystkie klauzule niedozwolone. Niemniej dziś skupimy się na kilku, które bazując na naszym doświadczeniu uznajemy za najczęściej występujące, a tym samym mogące dotyczyć szerokiego grona osób.

Pierwsza klauzula niedozwolona, którą chcielibyśmy opisać dotyczy tzw. rolowania pożyczek. Co przez to mamy rozumieć? Zaciąganie kolejnego kredytu na spłatę pierwszego zobowiązania. W praktyce miały bowiem miejsce sytuacje, w których firmy pożyczkowe działające pod kilkoma markami oferowały swoim klientom pożyczki na spłatę już wcześniej zaciągniętych zobowiązań. Innymi słowy, jeśli klient otrzymał pożyczę, której z różnych powodów nie mógł spłacić, to mógł przedłużyć okres kredytowania poprzez zaciągnięcie kolejnej pożyczki. Pieniądze z drugiej i kolejnej umowy pożyczkowej zamiast trafić w ręce klienta trafiały bezpośrednio do pożyczkodawcy tytułem spłaty zobowiązań. Miała miejsce spirala długów sprawiająca że zobowiązania klienta zamiast maleć wciąż wzrastały. Każda nowa pożycza wiązała się bowiem z kolejnymi kosztami prowizji od jej udzielenia itd., które to pownosił pożyczkobiorca. Ustawa o kredycie konsumenckim, w artykule  36 c wskazuje, że klient, który nie spłacił pożyczki w terminie 120 dni jest chroniony prawem przy zaciągnięciu kolejnej pożyczki. Ochrona ta polega na tym, ze wszystkie potrącone przez kredytodawcę w tym czasie opłaty muszą mieścić się w limicie kosztów pozaodsetkowych naliczanych od kwoty pierwszego zobowiązania.

Stosunkowo częste były także sytuacje, w których firmy pożyczkowe, pomimo wcześniejszej spłaty przez klienta zaciągniętej pożyczki, zachowywały całość pobranych prowizji. W myśl aktualnie obowiązujących przepisów prawa, klientowi należy się w takiej sytuacji zwrot wszystkich naliczonych przez kredytodawcę opłat do czasu, gdy umowa nie będzie już realizowana.

Na koniec warto też zwrócić uwagę na zapisy uprawniające do zmiany treści umowy pożyczki. W myśl zasady równości podmiotów umowy, nie mogą one dawać tego prawa tylko jednej ze stron.

Klauzule niedozwolone stają się dla wielu z nas deską ratunku i pomimo wciąż rosnącego popytu pieniądza są barierą prawną, której nieuczciwym kredytodawcom coraz trudniej jest obejść. Warto jednak pamiętać, że analizę umowy pożyczkowej powinniśmy przeprowadzić we własnym zakresie zawsze przed jej podpisaniem. Nieoceniony może tu być doświadczony adwokat, który wesprze zarówno na etapie analizy postanowień umowy jak i podczas ewentualnego sporu z kredytodawcą.

Źródło: https://kancelariaea.pl/

Artykuł partnera